Charakterystyka opraw z nanopowłokami:

• trwała ochrona hydrofobowa i oleofobowa
• redukcja adhezyjności pyłów i brudu (smarów, osadów kamienia, etc.) w celu obniżenia nakładów konserwacyjnych
• odporność na promieniowanie UV
• działanie i ochrona antybakteryjna
• łatwe oczyszczanie
• nie zawiera substancji niebezpiecznych, brak szkodliwego teflonu, związków krzemu i wosków
• 100% biodegradacja

Zastosowanie nanostruktur umożliwia osiągnięcie charakterystyk produktu nieosiągalnych z użyciem zwykłych materiałów. Przy modyfikacji powierzchni korpusów opraw oświetleniowych wykorzystano atrybuty nanocząsteczek. Na powierzchnie opraw nakładana jest ochronna nanopowłoka odpowiednia dla tworzyw sztucznych, poliwęglanu, pleksi, szkła, powierzchni malowanych, ceramiki, powierzchni szklonych i pokrytych farbami plastikowymi.

Nanocząsteczki nakładane są na powierzchnię z użyciem zrobotyzowanych głowic natryskowych nakładających jednolitą warstwę na całej powierzchni korpusu oprawy. Nanocząsteczki tworzą na powierzchni jednolitą i zwartą powłokę nanostrukturalną o grubości 50-100nm. Aby zapewnić trwałość, nanopowierzchnia korpusów opraw zostaje pobudzona na poziomie cząsteczkowym i atomowym z jednoczesnym usunięciem skażeń organicznych i mikroorganizmów.

Proces ten przeprowadzany jest zimną plazmą w temperaturach bliskich pokojowym. Naniesione nanocząsteczki są w ten sposób wiązane do powierzchni oprawy wiązaniami fizycznymi i chemicznym, także na poziomie atomowym. Gwarantuje to żywotność i stabilność nanopowłoki podczas okresu eksploatacji oprawy oświetleniowej. Możliwe jest również dostosowanie nanopowłok tak, aby powierzchnia korpusu oprawy posiadała własności antybakteryjne lub zredukowaną adhezyjność. Pozwala to zminimalizować adhezję mikroorganizmów, pyłów i innych cząstek. Tak przygotowaną powierzchnię oczyszczać można samą wodą lub gąbką bez użycia środków czyszczących.

Wymiary nanocząsteczek to pomiędzy 1 do 100nm3. Przy takich niewielkich wymiarach nie działają już zasady klasycznej fizyki i w grę wchodzą zasady mechaniki kwantowej odmienne i zaskakujące w porównaniu z zasadami rządzącymi światem widocznym gołym okiem. Podstawowymi budulcami takich cząsteczek są zwykle same atomy. Zachowanie takich materiałów przechodzi znaczne zmiany fizyczne, chemiczne i biologiczne. Nanocząsteczki są bardzo przydatne w reakcjach chemicznych i przy modyfikacji powierzchni. Nanocząsteczki mogą wpłynąć, np. na temperaturę topnienia, właściwości mechaniczne materiałów mogą uzyskać znaczną odporność mechaniczną.

Przy zredukowanej wadze, możliwe jest osiągnięcie wyższej twardości powierzchni, znacznej plastyczności lub nawet superplastyczności. Możliwa jest także zmiana właściwości elektrycznych, magnetycznych lub optycznych (osiągnięcie różnych efektów optycznych). Znane są także właściwości antybakteryjne materiałów w postaci nanocząsteczek – materiały o nanostrukturze stają się często wysoko toksyczne dla szeregu mikroorganizmów.